Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ


H καμπάνα σήμανε ξανά εσπερινό.
έπεσε ο θεός να κοιμηθεί.
Κομμένο το φιλί στα δύο,
στάζει μικρές στάλες ουρανό.
Έρημα πια τα παγκάκια, έρημες οι πλατίες,
έρημα τα κιτρινισμένα φύλλα
της “ανθρωπίνου νοήσεως”.

Κι ο Τρελός ήρθε, έκατσε οκλαδόν
να μας διηγηθεί ιστορίες
από κάποιαν αλλότρια εποχή.
Για θεούς και δαίμονες και δράκους
και τον νεαρό γιο του Ατρίδη Βασιλιά,
τον φονιά της μητέρας του,
που λέει, δε γλίτωσε πραγματικά
από τις φριχτές Ερυνίες.
Παρά έχυσε ο ίδιος τη ζωή του
αργά-αργά στο μαρμάρινο πάτωμα.

Το Βιβλίο του Πόνου γραμμένο
με μελάνι από τα δικά του χέρια.

Αυτά τα χέρια που τόσο αγαπώ...